Groups in organization and organizational communication
Abstract
The real group is formed to achieve common goals to unite the efforts required in the joint action. In order to become a real group, the community of people must have and be aware of the overall purpose of the activity, have the knowledge and skills needed for the group activity and realize group unity. In the real group, there are necessarily processes of communication, which make possible the group decisions, assessments, opinions and "common language", the volitional and emotional unity of its members.
Keywords
Full Text:
PDFReferences
Seligman, M. & Csikszentmihalyi, M. (2000). Positive Psychology. An Introduction. American Psychologist, 55(1), 5–14.
Wydra, G. (2005). Der Fragebogen zum allgemeinen habituellen Wohlbefinden. Saarbr¨ucken: Sportwissenschaftliches Institut der Universit ¨at des Saarlandes.
Dawson, JF, Vicente Gonzalez-Romaґ, Ann Davis and Michael A. West Organizational climate and climate strength in UK hospitals European journal of work and organizational psychology, 2008, 17 (1): 89–111.
Pico, BF, Burnout, role conflict, job satisfaction and psychosocial health among Hungarian health care staff: A questionnaire survey, International Journal of Nursing Studies 43 (2006) 311–318.
Wilczek-Różyczka E. Empatia i jej rozwój u osób pomagających. Kraków, WUJ, 2002.
Matthews G, Zeinder M, Roberts RD. Emotional Intelligence: Science and Myth, Cambridge, MIT Press, 2004.
Grzesiuk L. Style komunikacji interpersonalnej. Warszawa, Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, 1979.
Grzesiuk L, Trzebińska E. Jak ludzie porozumiewają się. Warszawa, Nasza Księgarnia, 1978.
Bierach AJ. Komunikacja niewerbalna. Wrocław, Astrum 1998.
Morreale SP, Spitzberg BH, Barge JK. Human communication: Motivation. knowledge and skills. Belmont, California, Wadsworth Thomson Learning, 2002.
Chen RP. Moral imagination in simulation-based communication skills training. Nurs Ethics. 2011; 18(1): 102–11.
Belcher M, Jones L. Graduate nurses experience of developing trust in the nurse-patient relationship. Contemp Nurse 2009; 31(2): 142–52.
Tropea S. Therapeutic emplotment: a new paradigm to explore the interaction between nurses and patients with a long-term illness. J Adv Nurs. 2012; 68(4): 939–47.
Włoszczak-Szubzda A. Kompetencje komunikacyjne personelu medycznego. Badanie stanu oraz ocena potrzeb komunikacyjnych. Praca doktorska, Lublin, Wydawnictwo Uniwersytetu Medycznego w Lublinie, 2009.
Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 14 czerwca 2007 r. w sprawie doskonalenia zawodowego ratowników medycznych.
Rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 12 lipca 2007 r. w sprawie standardów kształcenia dla poszczególnych kierunków oraz poziomów kształcenia, a także trybu tworzenia i warunków, jakie musi spełniać uczelnia, by prowadzić studia miedzykierunkowe oraz makrokierunki.
Thiel E. Komunikacja niewerbalna – mowa ciała. Wrocław, Astrum, 1997.
Tkaczyk L. Komunikacja niewerbalna – postawa mimika, gest. Wrocław, Astrum 1997.107. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 14 stycznia 2009 r. Zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowego zakresu medycznych czynności ratunkowych, które mogą być podejmowane przez ratownika medycznego.
Brown WE Jr, Margolis G, Levine R. Peer evaluation of the professional behaviors of emergency medical technicians. Prehosp Disaster Med. 2005; 20(2): 107–14.
Williams A. Emotion work in paramedic practice: The implications for nurse educators. Nurse Educ Today 2012; 32(4): 368–72.
Refbacks
- There are currently no refbacks.
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International License.